11 februari

Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de dovenschool. Deze school is een jaar of 20 geleden opgezet. Vanuit Duitsland werd het project gefinancierd en gesteund. Door de economische crisis werd deze steun een aantal jaren geleden gestopt. Het leek er dan ook op dat de dove school zou ophouden te bestaan. Maar gelukkig mede dankzij hulp uit Nederland draait de school nog vollop. Op de school zitten zo'n 200 dove kinderen die hier aangepast onderwijs krijgen. Na het basisonderwijs worden de jongens opgeleid tot timmerman en de meisjes tot naaister. Het is een groot complex. Het terrein staat vol met Mooie bomen waarop bordjes met inspirerende teksten zijn bevestigd. Wanneer het schooljaar begint komen de kinderen van heinde en ver met hun spulletjes bij school. Gedurende het schooljaar slapen de kinderen op het terrein. De jongens en meisjes hebben een aparte slaapzaal. De zalen zijn klein voor de hoeveelheid kinderen. De stappelbedden staan dicht op elkaar, weinig of eigenlijk geen privacy dus. Niet alle bedden hebben een matras. De matrassen die er wel zijn, zijn klein en veelal kapot. Boven alle bedden zou een klamboe moeten hangen tegen de muggen, maar ook deze ontbreken grotendeels :(. De directeur van de school laat ons de lokalen zien. Sommige lokalen zijn schitterend beschilderd, onder anderen door Care with a mission. Het is een groot terrein met zelfs een voetbalveld en een eigen waterput. Er is hier al veel werk verzet , maar er moet ook nog veel gebeuren...toch zijn de kinderen blij en begroeten ons vrolijk, ze krijgen onderwijs!! Ze laten met trots het naaiwerk zien. Kleding wordt eerst op papier getekend, uitgeknipt en genaaid. Hele mooie creaties hangen er tussen!!

Op een kleine afstand van de dovenschool is de kraamkliniek. Buiten de kliniek zitten en liggen de zwangere vrouwen onder een boom te wachten. Sommige hebben met hun zwangere buik kilometers afgelegd (vaak nog met de andere kindjes uit het gezin). Wanneer de vrouwen verwachten te bevallen lopen ze naar de kliniek, waar ze wachten tot de weeën beginnen, dan ga ze naar binnen om te bevallen. In de kliniek vindt momenteel een grote renovatie plaats :D geweldig. Er wordt verbouwd en opgeknapt. Er zijn zelfs plannen voor het bouwen van een operatiekamer voor het uitvoeren van keizersnedes. Het ministerie van volksgezondheid, ziet het belang van de kliniek en werkt hier dus momenteel hard aan :):) yeh! en dat zonder buitenland hulp!! De verpleegkundigen dragen nette, schone uniformen. Er zijn leerling verpleegkundigen aanwezig die vrolijk de zwangeren en kraamvrouwen ondersteunen. De hoofdverloskundige leidt ons rond. Er is een zaal voor ziekte zwangeren en een zaal voor de kraamvrouwen. Op dit moment liggen er 4 moeders die afgelopen nacht zijn bevallen. Wat een mooie kindjes. De kindjes worden bijna blank geboren. Een van de moeder grapt dat we op de baby's lijken met ons witte huidje ;) en dat terwijl ik al behoorlijk verkleurd ben! De verloskamer is een ruimte op de afdeling afgeschermd door zeildoeken :s Er staan 4 verlostafels op een rij. Hier zie je echt de noodzaak van de verbouwing...

Wanneer er tijdens het bevallen complicaties ontstaan waardoor de vrouw naar het ziekenhuis moet, wordt ze nu nog met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Die is aan de overkant van de straat. Van de ambulance moet je je niet al te veel voorstellen, het is een beetje een combinatie van een rolstoel en een brancard. Hier moet de vrouw dan al puffend mee naar de overkant, pff daar moet je toch niet aandenken. Wanneer bij het ziekenhuis geen gynaecoloog blijkt te zijn, kan de vrouw weer terug naar de kraamkliniek :'s...De kliniek dient daarnaast ook nog als een soort van consultatiebureau voor inentingen, hielprikjes, het wegen en meten. Overal in de kliniek hangen informatieposters over Hiv, wat nog steeds een groot probleem is in Afrika...

Vanaf de kraamkliniek lopen we nog even bij het ziekenhuis naar binnen waar we worden ontvangen door John, hoofd van de verpleegkundigen. John verteld dat het op het moment rustig is in het ziekenhuis er liggen ongeveer 100 patiënten. We mogen even rondlopen op het terrein. Ook hier moet de familie de patiënten verzorgen, het terrein is dan ook druk. Je ziet mensen buiten op een klein vuurtje eten koken. Het terrein lijkt niet echt op een ziekenhuisterrein. Overal lopen kippen en honden. Ze honden hebben vieze wonden, echt zielig :( Als je even door het mensenleed heenkijkt zie je veel dierenleed, maar niet te lang bij stilstaan :(. Er staan veel bomen op het terrein die bomvol zitten met vleermuizen, ook lekker hygiënisch... Het ziekenhuis ziet er oud uit en slecht onderhouden. De bedden hebben vieze matrassen met kapotte klamboes. Het is stoffig binnen...en wij in Nederland maar klagen! De operatiekamers spannen wel kroon. Ten eerste mogen we gewoon naar binnen. We moeten wel even onze schoenen verwisselen voor klompen. De kamers zijn oud, de plafonds zitten los en overal ligt rommel. Je kunt je niet voorstellen dat ze hier opereren :s.

Na alle indrukken terug in de auto. Vanavond nemen we afscheid van Henk en Jeanet. Zij gaan vanavond terug naar Jinja om zondag weer naar Nederland te vliegen. We waren een super team met z'n 6en! We gaan jullie missen!